การศึกษาไทย อยู่หนใด

นายกรัฐมนตรีของไทยคนปัจจุบันคือใคร เด็กนักเรียนตอบว่า ไม่รู้ แล้วผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครคือใคร คำตอบที่ได้มาคือ อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ

ผมจะไม่รู้สึกอะไรมาก ถ้าหากคนที่ตอบคำถามนี้อายุสามขวบ

แต่สำหรับเรื่องที่ผมยกมานั้น มันคือคำตอบของเด็ก ม.6

อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย อย่าคิดว่าเรื่องแบบนี้จะไม่มีทางเกิดขึ้นจริง ผมเรียนมาในโรงเรียนมัธยมที่เด็ก ม.3 บางคน ยังอ่านหนังสือไม่ออกด้วยซ้ำ หรือนักเรียนชั้น ม. 1 ท่องกอ ไก่ ไม่ถึง ฮอ นกฮูก มันเป็นเรื่องขำไม่ออกเท่าไหร่ ใครที่ได้ร่ำเรียนมาในเมืองกรุงหรูหรา หรือได้รับการศึกษาจากโรงเรียนในตัวจังหวัดมันก็ไม่เท่าไหร่ เหตุการณ์แบบนี้คงไม่เกิดขึ้น แต่สำหรับเด็กต่างจังหวัดไกลปืนเที่ยงด้วยแล้ว มันอาจจะเป็นเรื่องสามัญธรรมดา เรื่องปากท้องของครอบครัวย่อมสำคัญกว่า ลูกๆ ไม่ได้ไปโรงเรียนไม่เป็นไร แต่ขอให้ได้ไปช่วยผู้ปกครองตัดอ้อยรับจ้าง หรือเกี่ยวข้าว รับจ้างหาเงินซื้อข้าวสารก่อน

สมัยที่ผมเรียนมานี มานะ เพื่อนของผมหลายคนก็คงไม่ต่างอะไรกับเรื่องที่เล่ามานั่นดอก ห้องเรียนของผมก็ยังมี “ขาประจำ” ที่คอยจะได้เกรด 0 สีแดงๆ อยู่ทุกครา จะทำอย่างไรได้ ก็มันทำไม่ได้จริงๆ เรื่องจริงจากผมที่เรียน ป.1 สองปี

อย่าคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กน้อย กับสิ่งที่นักเรียนมัธยมศึกษาปีที่หก คนที่มีสิทธิ์สอบโควต้ามาสัมภาษณ์ เพื่อที่จะเข้าเรียนระดับมหาวิทยาลัย ยังไม่รู้จักนายกรัฐมนตรีคนปัจจุบัน แถมยังสับสนว่าผู้ว่าฯ กรุงเทพว่าตกลงแล้วคือหล่อเล็กหรือหล่อใหญ่กันแน่ เรื่องราวตัวอย่างแบบนี้มันส่อสะท้อนสันดาน ระบบการศึกษาไทยได้อย่างดียิ่งแล เหตุผลไม่ใช่ที่เด็กนักเรียนคนนั้นจำชื่อนายกไม่ได้ เพราะว่าการเมืองบ้านเรามัน ตะกวด เกินไป หรือมันเป็นเรื่องไกลตัวที่ไม่ต้องรู้จัก

มันสะท้อนให้เห็นว่า วันวัน เขา เธอ เหล่านั้นทำอะไร และกำลังรับรู้อะไรอยู่ แน่นอนว่าบ้านเขาคงต้องมีทีวี แต่เขาคงไม่ได้ดูข่าวการเมือง แล้วมันดูอะไรกัน หรือเล่นเน็ตมากเกินไปจนไม่สนใจทีวีแล้ว ในอินเทอร์เน็ตมันก็มีข่าวให้ได้รับรู้อีกเหมือนกันนั่นแหละ แล้วเขาดูอะไร เว็บโป๊ คลิปโป๊ หรือ อันนี้เป็นเหตุผลที่ดี ผมก็ดูแต่ไม่ได้หักโหมขนาดเสียการเสียงาน สาวๆ ในซอยก็สามารถทำให้เลือดกำเดาพุ่งได้แล้ว โดยเฉพาะหญิงชุดขาวลูกกระเดือกยาวคนนั้น

การศึกษาบ่งบอกถึงตับไตใส้พุงของประเทศนั้นๆ ได้เป็นอย่างดี แล้วเมื่อไหร่บ้านเมืองเราจะไปถึงไหนกันสักที ผมไม่อยากจะบ่นๆ แล้วก็โดนคนอื่นหาว่าเอาแต่พูดอย่างเดียว เพราะฉะนั้นก่อนหน้านี้ผมจึงชิงเปิดเว็บให้ความรู้เรื่อง CSS XHTML ออกมาก่อน ก่อนที่จะโดนหาว่า มือไม่พาย เอาส้นตีนราน้ำ แต่มันก็แค่นั้น ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้นเลย เล็กๆ น้อยๆ ที่เราพยายามจะช่วยกันเพิ่มพูนความรู้สู่สังคม มากบ้างน้อยบ้าง ตามกำลังสัตว์ธา มันเป็นสัตว์จะทำ ที่เราต้องยึดถือ แต่ผมยังเกิดคำถามว่าทำไม การศึกษาไทยยังเป็นแบบนี้อยู่ แล้วเมื่อไหร่มันจะพัฒนา ผมไม่ได้หวังว่ามันจะเปลี่ยนแปลงได้ภายในห้าวันเจ็ดวัน เอากันยาวๆ อึดๆ กันสักนิด เผื่อได้ลูกชายสมองดี มองกันไกลๆ ไม่ใช่แวะเวียนมางาบ นั่งทับหำตัวเองบนเก้าอี้แล้วก็ไป นโยบายการศึกษาถ้าจะมีดีกว่านี้ก็ไม่มีคนว่าอะไร ก็แค่นั้น

หมดแรง

มันจึงวกกลับมาหาเรื่องความรู้พื้นฐานแขนงต่างๆ ที่เราจำเป็นต้องให้ความสำคัญแล้วต้องตั้งใจศึกษา นั่นแล

สรุปแล้ว นายกของไทย เป็นใครเนี่ย