แค่ไหนกัน

อยู่ อยู่ ผมก็เกิดคำถามขึ้นมาในหัวเฉยๆ ว่า เราเข้าใจหลักการการใช้งาน CSS และ XHTML แค่ไหนกัน หรือคิดว่าทั้งสองอย่างนั้นมันไม่สำคัญ คนที่กำลังเขียน CSS ทั้งหลายนั้นกำลังหัดเขียน โดยที่ไม่ได้สนใจโครงสร้างและขอบข่ายของงาน จริงๆ

เราเข้าใจหลักการการใช้งาน CSS และ XHTML แค่ไหนกัน หรือคิดว่าทั้งสองอย่างนั้นมันไม่สำคัญ คนที่กำลังเขียน CSS ทั้งหลายนั้นกำลังหัดเขียน โดยที่ไม่ได้สนใจโครงสร้างและขอบข่ายของงาน จริงๆ หรือแค่เขียนเพื่อให้หน้าเอกสารแสดงผลได้ถูกต้องกับบราวเซอร์อย่างเดียว

ผมคงต้องขอพูดซ้ำอีกครั้งว่า ถึงเวลากันแล้วที่เราต้องเอาใจใส่อย่างจริงจังกับเรื่องราวเหล่านี้ หากหาใช่เพื่อประโยชน์ส่วนตน หรือลูกค้าไม่ แต่จะเป็นผลประโยชน์ส่วนรวม สังคมและสามารถส่งแนวคิดการทำงานไปยังลูกหลานที่จะเจริญเติบโตมา อีกห้าปี สิบปีข้างหน้านั่นมากกว่า

มันยาก สำหรับที่จะเริ่มต้น แต่ในขณะเดียวกันการเริ่มต้นใหม่ มักสวยงามเสมอ ถ้านึกไม่ออกว่ามันสวยงามยังไงให้นึกถึงตอนที่เราจีบหญิงหรือเหล่หนุ่มใหม่ๆ หัวใจมันกระชุ่มกระชวย แต่คงไม่โชคร้ายขนาดสุดท้ายแล้วหญิงที่เราจีบนั้นเป็นกระเทยแปลงเพศมาหรือ ชายที่ตกลงปลงใจด้วยกลายเป็นสามีของชายอื่น พยายามนึกถึงจุดจบ ตอนอวสานของนิยายน้ำเน่าหลังข่าวไว้ แต่ในความเป็นจริงแล้ว เรื่องราวเหล่านี้ มองไปข้างหน้ายังไงก็ไม่มีจุดจบสิ้น ถ้าเรายังใช้เทคโนโลยีนี้กันอยู่

ผมกำลังพูดถึงการทำความเข้าใจในระดับโครงสร้างของภาษา XHTML ภาษาที่เรานำมาใช้สำหรับแสดงโครงของเอกสาร

เนื่องด้วยข้อจำกัดในการทำงานหลายๆ อย่าง ทำให้เราไม่สามารถที่จะทำอะไรได้ตามที่มันควรจะเป็นใช่หรือไม่ ผมตอบว่าไม่ใช่ครับ มันขึ้นอยู่กับความรู้และความสามารถที่มีของคนทำงานนั้นมากกว่า คำว่าทำไม่ได้ มีอยู่สามลักษณะ คือ หนึ่ง เทคโนโลยีที่มีอยู่ไม่สามารถทำได้ สอง ความสามารถของคนที่มีอยู่ไม่สามารถทำงานได้ และสาม ผู้มีอำนาจสั่งการ หรือหัวหน้างาน ไม่มีความรู้ความสามารถพอที่จะรีดพลังงานและความสามารถที่แท้จริงของคนทำ งานออกมาจากมันสมองเหล่านั้นได้ หรือได้ แต่หลงประเด็น ทั้งสามอย่างนี้ อันไหนน่ากลัวที่สุดครับ

คุณจะรู้สึกว่า CSS มันยากมากมาย ถ้าเริ่มต้นเขียน CSS ใหม่ๆ แล้ว CSS มันจะยากโคตรๆ เมื่อคุณเขียน XHTML ผิดๆ ถ้าไม่รู้จัก XHTML แล้ว จะเขียน CSS ได้ยังไงหละครับ เพราะแต่ละคำสั่งของ CSS นั้นถูกสร้างขึ้นมาตามหลัง XHTML เพื่อเอามากำหนดการแสดงผลอีกที ซึ่งหมวดหมู่ของคำสั่งถูกจับแยกแยะชัดเจน ตามคุณสมบัติการทำงานของ XHTML ที่มีมาก่อนแล้ว

ที่ผมกลัวในตอนนี้คือ กลัวในเรื่องที่เรากำลังบ้าพลัง ไฝ่หาและมุ่งมั่นในเฉพาะเรื่องราวของ CSS กันอย่างเดียว ไม่ใช่ผมไม่มีเหตุผล ผมไม่มีหลักฐาน ผมว่าตอนนี้หลายคนกำลังเมา CSS กันหรือเปล่า เพราะจากที่ผมดูสถิติการค้นหาจาก Google แล้ว ผมเจอคนที่เข้ามาทาง Google ด้วยคำว่า CSS เกือบ 90% ซึ่งมันน่ากลัว น่ากลัวว่าเราจะเขียนแต่ CSS จนลืมเรื่องราวของ XHTML ไป แต่ผมยังขอย้ำอีกครั้ง ว่าคนที่เขียน CSS ได้ แต่ถ้ายังไม่เข้าใจ XHTML อย่างดีแล้ว ก็จักวนอยู่ในวังวนนั่นอีกนาน มันเป็นเรื่องน่าเสียดายมากกว่า เสียดายว่าเราไม่ได้พัฒนาตัวเองไปถึงไหน การเขียนเว็บตาม WCAG นั้นเป็นเรื่องที่ดีมากๆ เป็นคู่มือการเขียนโครงสร้าง XHTML ได้อย่างดีเยี่ยม ซึ่งถ้าเราสามารถเขียนเว็บตาม Guideline นั้นได้ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้ครบร้อยโดยไม่มี Warning เลย (เพราะว่ามันเป็นไปได้ยากมาก) มันก็ควรจะได้รับการเอาใจใส่จากคนทำงาน ซึ่งมันจะเป็นที่มาของเรื่องราวที่เกี่ยวกับ WAI อีกทอดหนึ่ง

ความกังวลเหล่านี้ มันทำให้ผมอยากจะหยุดเขียนบทความเกี่ยวกับ CSS ไปให้มันรู้แล้วรู้รอด หันไปปั่นเรื่องราวของ XHTML ก่อนแล้วค่อยกลับมา ซะอย่างนั้น

อยากรู้เรื่อง XHTML กันไหมครับ

เงียบ…

สวัสดี