ชีวิต ความเป็นอยู่ ความทรงจำ

โดย พร อันทะ เมื่อ

หลากหลายเรื่องราวชีวิตดำเนินตามกาลแห่งเวลา พาเราล่วงไหลไป เปรียบเสมือนกำลังลอยล่องฟ่องฟูในสายธาร
สาธารแห่งเวลากาล กาลนั้น กาลนาน ที่เราไม่อาจจะหยุดยั้งมันเอาไว้ได้ด้วยตัวเอง

ผมนั่งนิ่ง ท่ามกลางความมืดมิด จิตใจลอยล่องหวนนึกถึงความหลัง กำพืดเหล่ากอที่หล่อเลี้ยง
กระชับกำชัด ว่า “เราเคยเป็นใคร ไป-มา อย่างไร” อย่าได้ลืม

เศร้านักในใจ มายืนอยู่ตรงนี้ได้ ทำไม คนอื่น ใคร ไม่ตามผมมา
เพื่อนพ้องคนเก่า ใครเล่าจะรู้ ยามยากถามใถ่ คำตอบเดียวที่ได้ “ขายแรงงาน”

คนไม่เคย คงไม่รู้ คนที่ได้ดู คงเพียงแค่ได้เห็น คนที่เคยผ่าน อาจจะไม่เคยเป็น
ความยากลำเค็ญ จริง จริงแล้วมันเป็นเช่นไร

ชีวิตที่เป็นอยู่ ตอนนี้ ถามว่าเป็นอย่างไรบ้าง “คงตอบว่าดี”
ความเป็นอยู่ในชีวี เป็นอย่างไรบ้าง “คงตอบว่าใช้ได้”
ความทรงจำที่ผ่านมา ทำให้เรานึกถึงสิ่งใด “คำตอบอยู่ในความเศร้าใจ สะอื้นไห้ ในราตรี”