ในวันที่ผมจากไป

เปลี่ยนไปทุกอย่าง เปลี่ยนไปทุกทาง ผมหลุดออกจากโลกที่วุ่นวายขายปลาแดก ไปสู่ดงของคนที่นับหัวได้ เพราะมีกันแค่ไม่กี่สิบชีวิต ในอารมณ์ที่ถูกเรียกว่า “ชีวิตกองถ่าย” แน่นอนครับ กองถ่าย เขาถ่ายทำหนังกัน มันจึงแตกต่างจากชีวิตเมื่อไม่กี่เดือนก่อนที่ผมต้องวุ่นๆ วายๆ อยู่กับการเขียนเว็บ งานเขียนเว็บมันนั่งๆ นอนๆ อยู่คนเดียวก็ได้ แต่ในกองถ่ายมันไม่ใช่

หยุด เป็นสิ่งที่ผมรู้สึก หยุดในที่นี้คือการตัดแบบหักดิบไปเลย ถ้าใครเป็นโรคเสพติดอินเทอร์เน็ตคงวุ่นวายทรมานใจน่าดู แต่ผมไม่ได้เป็นพวกบ้าแชท หรือต้องตามตอบกระทู้ทุกวันขนาดนั้น แต่สิ่งที่ผมรู้สึกโหยหาคือ ร้านหนังสือ ละเมียดทีละหน้า พลิกอ่านไปเรื่อยๆ นั่นต่างหาก

ผมเพิ่งออกมาจากป่าเมื่อวานนี้ หลังจากที่เข้าไปล่อยุงป่าสามวันสองคืน แบบซักแห้งตามสไตล์ (แม้เขาจะมีน้ำให้ แต่ผมไม่ยอมอาบเอง) เป็นโลกแปลกๆ อีกแบบ หลังจากที่อยู่ในป่าคอนกรีตมาหลายปี

ผมต้องขออภัย ที่ไม่ได้เข้ามาตอบคำถาม เขียนบทความบอกเล่าเรื่องราวการเขียนเว็บ อย่างที่เป็นเหมือนเคย

ในวันที่ผมจากไป ก็ยังมีคนอื่นๆ เพื่อนๆ เข้ามาพูดคุย อย่างน้อย รดิส ก็ยังเข้ามาดูแล ไทยซีเอสเอส แทนผมได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง ขอบคุณเพื่อนไว้ ณ ที่นี้ด้วย

และอีกหลายๆ คนที่คอยแวะเวียนเข้ามาไม่ขาดสาย

ขอบคุณ และขอบคุณอีกครั้งครับ

อย่างน้อย ในวันที่ผมจากไป โดยที่ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับมา ยังมีความรู้สึกอบอุ่นวนเวียนในที่แห่งนี้อยู่

อาจจะมีความสุขตามอัตภาพบ้าง จะเป็นไรไป อย่างน้อย ชีวิตนี้เราก็ไม่ได้ทุกข์ไปซะหมด

6 กรกฎาคม 2551 / ในป่า ที่ไหนซักแห่งของเมืองไทย