ความห่างใกล้ระยะไกล

เสียงเพลง The Distanceของ Travis ยังดังเจื้อยแจ้ว อยู่ในฉากหลัง นานเท่าไหร่แล้ว ที่ผมไม่ได้สำรวจตัวเอง แล้วถ่ายทอดความคิด ความนึก ออกมาเป็นตัวหนังสือ จากเบื้องลึกของจิตใจ

ครั้งล่าสุดที่ผมเขียนเรื่องราวทิ้งใส่ใน Web logคือเมื่อวันที่ 23 พฤษภาคม 2552 หรือเกือบปีแล้วที่ผมไม่ได้แวะเข้ามาอัพเดทเรื่องราวที่เว็บของตัวเองอีกเลย

แต่สำหรับอีกเว็บหนึ่งนั้น ยังเข้าดูแลอยู่ทกวันไม่ขาดสาย นั่นก็คือ www.thaicss.com นั่นแหละครับ

The Distanceที่กำลังบรรเลงเบาๆ ผ่านลำโพงออกมาประหนึ่งจะบอกว่า ระยะที่มันห่างแค่นี้ เกิดอะไรขึ้น ในทางกายภาพนั้น ผมกับ Web Logของตัวเองไม่ได้ห่างกันเลย แต่อาจเป็นเพราะเหตุผลอื่นๆ ที่ทำให้ผมห่างหายจากเรื่องราวตรงนี้ไป

กลับมาคราวนี้ ตั้งใจเป็นอย่างยิ่งว่าจะเขียนเรื่องราวเรื่อยๆ บ่อยๆ เหมือนที่เคยทำเอาไว้ ครั้งที่ Web Logฯยังเป็นส่วนหนึ่งของ ThaiCSSแต่ตั้งแยกที่ มานั้นแล้ว จึงได้ห่างหาย

ครานี้ ความหายห่าง คงไม่เกิดขึ้น

อาจจะเป็นเพราะผมอิ่มกับความขี้เกียจตัวเป็นหลังยาว ยาว ของตัวเองเกินพอแล้ว หรืออีกอย่างเรียกได้ว่า “ขี้เกียจ จนขี้เกียจที่จะขี้เกียจ” ไม่รู้ว่าจะรักสบายไปถึงไหน อาจเป็นเพราะที่รักสบายมากไป ชีวิตเลยไปไม่ถึงไหนสักที การงานก็เรื่อย เรื่อย เอื่ย เอื่อย ทำทุกอย่างตั้งแต่ ปลายทุ่งนาถึงขอบจักรวาล

ชีวิตตื่นเต้นขึ้นมากบ้าง กับงานรับจ้างเป็นที่ปรึกษาเรื่องของ CSS HTML

แต่หลังจากที่เปรี้ยว ไปถอย Canon EOS 7D มาแล้ว ชีวิตคงไม่น่าเบื่อแล้วนะ ผมว่า ไม่ใช่ว่าจะ มีเวลาไปถ่ายรูปอย่างที่ชอบนะครับ เอาเวลาไปหาเงินมาโปะ เงินส่วนที่เอาไปซื้อกล้อง ส่วนเรื่องถ่ายภาพนั้น คงเอาไว้ตามเวลาสะดวกเหมือนเดิม ฝีมือการถ่ายนั่นหรือ อย่าครับ อย่า โปรดอย่าถาม นักศึกษาหัดถ่ายยังทำได้ดีกว่า แต่ที่ไปซื้อกล้องแพงๆมา ก็ ตามกระแสนิยมนั่นแหละครับ เอามาอวดคนอื่นว่า มีเหมือนกัน จะได้ รักษาคุณสมบัติความเป็นไทยเอาไว้ได้

ยังไม่จบ มันยังคิดจะไปซื้อ Macro 100 L IS USM กะ 70-200 F4 Lอีก นะ ถ้าเงินมีเกิน F4มันยังจะเปรี้ยวอยากได้ F2.8 แต่ก็เอาเถอะ ดีกว่าเอาไปซื้ออย่างอื่น แต่หลายคนอาจจะบอกว่า เอาไปซื้ออย่างอื่นดีกว่า เช่น ซื้อซอฟแวร์ของแท้

ผมว่า ผ้าที่เอาไปปั่น น่าจะเสร็จแล้ว ไปเอาผ้ามาตากดีกว่า

มีความสุขกับการใช้ชีวิตครับ